Maar soms kan ik haar ook achter het behang plakken….

Mijn moeder is voor mij natuurlijk de allerliefste. Soms is ze als een vriendin voor me, soms als een echte moeder. Het is maar net wat me op dat moment uitkomt haha. We doen dan ook een hoop dingen samen. Samen gaan we naar de kapper, winkelen, sporten, op vakantie en vooral heel veel kletsen. Natuurlijk ben ik graag veel thuis, kopje thee of koffie erbij, anders lekker in de kroeg met een glaasje wijn. Daar trakteren we ons op als we samen in de stad zijn. 1nul8 is dan eigenlijk onze vaste stek.

Dus, meestal is ze de liefste. Ik was in de zomervakantie met Romee in Barcelona en stond in dubio of ik wel of niet iets zou kopen. Ik had geld van haar mee gekregen, maar ben wel opgevoed met het feit dat je geld maar 1 keer kunt uitgeven en dat je altijd goed moet overwegen of je het nodig hebt en of het het geld waard is… Ik had al een paar dingen in de uitverkoop met 70% kunnen scoren, maar ik wilde toch nog graag iets hebben. Ik appte mijn moeder en zo lief, haar antwoord: “Lieverd, koop het nou maar. Maak er een dag van samen met Romee om voor altijd te herinneren”. Zo blij ben ik dan, dat geeft me dan net even het goede gevoel.

De dag ervoor reageerde ze echter heel raar. Ze had denk ik iets in haar hoofd en dat liep anders dan ze had verwacht. Ik snap dat wel, maar communiceer dan beter. Mijn moeder is er soms een van weinig woorden en dan moet je het maar begrijpen. Als het dan dus anders loopt, kan ze even onaardig of beter gezegd apart reageren. Ik voel me daar dan direct schuldig of rot over, terwijl ik in mijn beleving niets verkeerd heb gedaan. Ik zeg haar dat dan ook direct: “Mam, waarom doe je zo? Je doet stom.” Meestal draait ze dan om als een blad aan de boom en beseft ze direct dat haar manier van reageren inderdaad een beetje stom was. Zo duurt een akkefietje tussen ons hooguit 5 minuten.

Hebben jullie ook van dit soort dingen?

X