Stress, stress, stress, even te veel gemist…

Vakantie nemen is al altijd een feestje. Er naar toeleven, het op reis gaan en de vakantie beleven is vaak de mooiste periode in een jaar. Maar ja, helaas heeft het voor mij ook zijn minder mooie kanten.

In eerste instantie denk je “het zal wel meevallen”. Even schouders eronder en het komt wel weer goed. Zo zal het uiteindelijk ook wel gaan, maar nu heb ik echt even stress. Het is veel, en wat er in een week voorbij komt op een universiteit is gewoon echt veel. Tijdens mijn vakantie ben ik er zelfs nog een keer om 05.30 uit gegaan om mijn ‘dead-line’ te halen. Dat heb ik allemaal toch nog wel gedaan, maar ondanks dat blijft er nog steeds heel veel achterstallige studie over.

Het gevolg is nu even lange dagen op de Uni. Ik ben het liefste hier om te studeren. Op een of andere manier stimuleert het hier meer, kan ik me hier beter focussen en bij vragen heb ik altijd medestudenten in mijn omgeving. En niet geheel onbelangrijk, de scanner en printer werken hier altijd!

Toch zeg ik nu “het was het wel waard”. Wat een geweldige tijd hebben we met elkaar gehad. Alle omstandigheden zaten mee en als ik het allemaal kan fixen, zeg ik “volgend jaar weer”. Zelfs in de drukste periode, tijdens de voorjaarsvakantie! Wintersport is nu eenmaal een vakantie die je met veel vrienden moet doen. Dan is alles leuker, het skiën zelf, de pauzes en niet te vergeten de apres-ski!

Dus nu echt even bikkelen en dan hoop ik met een week weer helemaal bij te zijn. Dat is wat vakantie nemen te weeg brengt…

Wordt vervolgd!

X

P.S. Lees ook mijn blog over “Vakantie voor de boeg”