D-Day: Vandaag is het letterlijk mijn dag

Mijn eerste cosmetische operatie: Het voelt als D-Day!

Tegen de tijd dat jullie dit lezen, heb ik een paar uur eerder mijn eerste cosmetische operatie achter de rug. Voor mij echt wel D-day, te meer omdat ik hoop er wel iets mee te bereiken. Het stelt uiteindelijk allemaal niet zo veel voor, ik heb namelijk voor een ooglidcorrectie gekozen. Ook zeker niet iets om spannend of geheimzinnig over te doen. In mijn directe vriendenkring zijn er al velen mij voor gegaan, dat wanneer ik het ze vertel ze slechts reageren met “oh dat is zo gebeurd!”

Wanneer kies je nu voor zo’n ooglidoperatie?

Het wanneer is namelijk wel een discutabel moment. Ik zie genoeg mensen om me heen waarvan ik denk “he doe er iets aan”, maar het eenvoudige antwoord is dat dit persoon zich waarschijnlijk zelf niet eraan stoort en het medisch nog niet noodzakelijk is. Mijn schoonmoeder bijvoorbeeld heeft het jaren geleden gedaan, maar zij had het echt nodig. Ze moest haar hoofd letterlijk draaien en omhoog tillen om iets te kunnen zien!

Mijn beslissing

Bij mij is dat eerlijk gezegd nog niet zo, maar het gaat nu eenmaal wel hangen! Ik ben me er echt aan gaan storen. Iedere keer als ik in de spiegel kijk of een foto voorbij zie komen, dan zie ik het. Voor mij is dat genoeg reden om er nu iets aan te laten doen, in plaats van tegen de tijd dat ik 60 of 70 jaar wordt. Ook mijn gezin was er direct mee akkoord, dus het was gelukkig helemaal geen discussie. Ik zie er dan ook niet tegenop, sterker nog: laat D-Day maar komen, ik ben zo benieuwd naar het resultaat!

Volgende week meer hierover, dan zal ik wat voor- en nafoto’s laten zien! Voorlopig wordt het even met zonnebril op de deur uit, maar daar ben ik voor geslaagd bij Bij Robert Optiek.

Keep you posted!

P.S. Hebben jullie ook het stuk over Irene Veth gelezen? Zij gaat ook een stukje natraject bij mij doen. Wordt super interessant!