Wij gaan niet ontkennen dan we nooit een kater hebben!
Het komt niet meer zo vaak voor, ik was en ben niet echt een drinker, maar op een feestje drink ik toch graag een glaasje wijn. Alleen lijkt het wel of je er steeds minder snel van herstelt de volgende dag. Herkennen jullie dat, het gevoel dat je dan toch een beetje een kater hebt?
Sporten en drinken
Bij twee glaasjes gaat het allemaal nog prima. Ik kan overigens ook heel goed tegen mezelf zeggen: “Mariek, nu is het verstandig om niet meer te drinken, je moet morgen sporten of rennen etc.”. Sowieso sporten in welke vorm dan ook gaat echt niet samen met drankjes. Dat merk ik met name op vakantie in Spanje. Daar probeer ik om de dag mijn kilometers te lopen. Als ik dan de avond of de middag ervoor een paar sangriaatjes heb gedronken dan loop ik letterlijk op watten…
Herstellen
Maar dat herstellen… Sommigen hebben er helemaal geen last van, anderen wel. Ik zie het bij ons thuis: het mannelijke geslacht heeft nooit ergens last van de dag erna, de dames dus wel. Ik wil niet zeggen dat dat bij iedereen zo is, maar het valt bij ons in ieder geval wel op. Meestal probeer ik het niet te laten merken, ik houd me groot. Maar pfff, heb ook wel van die buien dat ik denk “ik ben blij dat het bijvoorbeeld vrijdag is en iedereen nog aan de bak is met werk of studie”. Dan kun je rustig herstellen en meestal vanaf een uur of drie ’s middags ben ik weer het vrouwtje.
Gewoonte of traktatie
Al met al maak ik er geen gewoonte van, zeker niet. Ik kan heel goed op water, thee en koffie leven;). Thuis drink ik nauwelijks, alleen als we bezoek hebben. Ik heb zelfs periodes gehad dat ik zo intensief aan het sporten was, dat ik bijna helemaal niet een glaasje wijn dronk. Die periode ben ik voorbij, ik vind het toch wel lekker en heel gezellig om een drankje te drinken bij een diner of een avondje uit. En de kater die neem ik dan voor lief, hoewel ik die echt niet zo vaak heb hoor! De lekkerste wijntjes kopen we overigens bij Bas Baan!
Hoe ervaren jullie dat?